Miesiąc: wrzesień 2025

Redło (do 1945 Pflugrade)

Wieś jest położona 10 km na południe od Nowogardu oraz 5 km na południowy – wschód od Osiny. Należąca do Gminy Osina. W pobliżu osady odkryto cmentarzysko datowane na okres późno lateński brązowym naszyjnikiem zawiasowym i dwoma brązowymi klamrami do pasa.

Nazwa wsi wywodzi się od radła i radlenia (niem. Pflug – radło, pług). Osada założona została więc w lesie lub na nieuprawnej ziemi, którą należało dopiero wykarczować i zaorać. Legenda mówi, iż podczas „morowego powietrza” postawiono wieś oborać srebrnym radłem, na skutek czego zaraza nie przedarła się do osady i nie zebrała tutaj ofiar. Na mapie Lubinusa z 1618 r. oznaczona jako Plochrade.

fot. Widokówka z lat 30-tych XX wieku, widoczna na niej szkoła, kościół, gospoda Jobsta Kleinschmidta i Dom Naczelnika Urzędu. Widokówka z kolekcji Wojciech Janda

Czytaj dalej „Redło (do 1945 Pflugrade)”

Pomnik poległych w czasie pierwszej wojny światowej mieszkańców wsi Kopitz, Zartenthin, Schminz (po 1945 roku: Kopice, Czarnocin, Śmięć)

Pierwotnie pomnik w stał na placu przy wjeździe do wioski od strony Stepnicy, przed budynkiem parafii. Usadowiony był na granitowej podstawie, na której znajdował się granitowy sześcian z nazwiskami poległych mieszkańców, który ocalał do dziś. Pomnik zwieńczył obelisk w kształcie ostrosłupa. Na jego czołowym boku, znajdował się „Krzyż Żelazny”, a pod nim pewnie jak na innych tego typu pomnikach napis, iż polegli za króla i ojczyznę oraz komu jest poświęcony , czyli mieszkańcom wsi: Köpitz – Kopice, Zartenthin -Czarnocin, Schminz- Śmięć. Na końcu przeważnie było napisane kto ufundował pomnik.  Teren na którym stał pomnik ogrodzono w formie pięciokąta ozdobnym, pewnie żeliwnym płotem z furtką, na której znajdował się duży „Krzyż Żelazny”.

fot. Widokówka z 1930 roku z widocznym pomnikiem i budynkiem parafii w tle. Widokówka z kolekcji Wojciech Janda

Czytaj dalej „Pomnik poległych w czasie pierwszej wojny światowej mieszkańców wsi Kopitz, Zartenthin, Schminz (po 1945 roku: Kopice, Czarnocin, Śmięć)”

Kościół katolicki – Redestowo (do 1945 roku kościół ewangelicki Retztow)

Obecny kościół w Restowie został wzniesiony na przełomie XVII/XVIII wieku, najprawdopodobniej w miejscu wcześniejszej średniowiecznej świątyni. Kościół posadowiony jest w środku wsi, na wrzecionowym nawsiu. Stoi na kościelnej działce, stanowiącej kwadrat, otoczony murem z bramką od strony południowej. Do 1945 roku, na terenie przykościelnym znajdował się cmentarz .Jest to budowla szachulcowa na planie prostokąta z drewna dębowego. Niedawno gruntownie odnowiona. Belka oczepowa ozdobiona jest renesansowym ornamentem kostkowym i sznurowym.

fot. Kościół w Redestowie – rok 2025. Zdjęcie Przemysław Budziak

Czytaj dalej „Kościół katolicki – Redestowo (do 1945 roku kościół ewangelicki Retztow)”

Ruiny zamku – Kościuszki (do 1945 Hindenburg)

Pierwsze wiadomości o zamku w Kościuszkach pochodzą z końca XIII w. Należał on wówczas do rycerza Fryderyka von Hindenburga (1278–1301). W roku 1317 w dokumentach wymienia się „ziemię Hyndenborch”. Dwa rowy w sąsiedztwie zamku i być może wał odcinkowy, usytuowany w odległości 32 m na przekątnej majdanu zamkowego, mogły być związane z obronnym systemem wodno-ziemnym, mocno zatartym w ciągu wieków.

fot. Widoczne wzgórze zamkowe na mapie LIDAR

Czytaj dalej „Ruiny zamku – Kościuszki (do 1945 Hindenburg)”

Kościuszki (do 1945 Hindenburg)

Wieś jest położona około 6 km za zachód od Nowogardu nad jeziorem Kościuszki w pobliżu drogi krajowej nr 6.

W średniowieczu wieś Kościuszki stanowiła lenno rycerskie Fryderyka von Hindenburg, co podają źródła z roku 1266. W tym czasie istniał tutaj zamek rycerski. Od 1274 własność grafa Ottona von Eberstei.

fot. Widok z powietrza na Kościuszki – czerwiec 2025. Zdjęcie Michał Janda

Czytaj dalej „Kościuszki (do 1945 Hindenburg)”