Kategoria: Nieistniejące miejscowości

Śmięć ( do 1945 roku Schminz )

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z roku 1318, kiedy to występowała pod nazwą Smyntz. Znajdowała się na północ od Czarnocina.

Wioska była położona na piaszczystej wyspie w środku wrzosowisk, w pobliżu laguny. W 1594 roku Schmintz należał do dóbr klasztornych, wzmiankowany jest także jako „Schmintz Ort”. W obu przypadkach są to łąki, których plony można było przenosić jedynie zimą poprzez lód. W 1729 roku narodził się plan hodowli krów mlecznych w pobliżu wsi. W roku 1736 oczyszczono moczary i utworzono hodowlę bydła oraz wybudowano folwark holenderski Schminz.

fot. Zabudowania wsi przed 1945 rokiem. Zdjęcie E-bay

Czytaj dalej „Śmięć ( do 1945 roku Schminz )”

Jedliny (do 1945 Wolfshorst)

Wieś została założona przez miasto Szczecin w roku 1725 na obrzeżu lasu w pobliżu rzeki Krępy. Nazwa wsi powstała od uroczyska leśnego będącego dawniej wilczym gniazdem. W XIX wieku wieś połączona została z dobrami Świętej w jedno dominium będące własnością Szczecina. W 1905 roku w było tu kilkanaście zagród i 189 mieszkańców. Po roku 1945 wieś otrzymała nową nazwę Jedliny, opuszczona i nie zasiedlona uległa rozbiórce w latach pięćdziesiątych i przestała istnieć.

fot. Zdjęcie wioski z lat 40-tych. Pochodzi ze zbioru Alexa Krahna, którego potomkowie mieszkali w tej wsi.

fot. Zdjęcie z kolekcji Alexa Krahna. Na pierwszym u góry widoczna gospoda Ferdinanda Holza, obok główna ulica wsi. Na dolnym zdjęciu leśniczówka, która znajdowała się nad rzeką Krampą obok wsi.
Czytaj dalej „Jedliny (do 1945 Wolfshorst)”

Raduń (do 1945 Schwabach)

Wieś znajdowała się około 3 km na północ od miejscowości Święta.

Tereny rozciągające się wzdłuż zachodniej strony Domiąży zostały w roku 1312 nadane przez księcia Otto I miastu Szczecin. Miasto wówczas sprowadziło tu pierwszych kolonistów, którzy na osuszonych terenach zakładają pierwszą osadę leżącą ok. 3 km na północ od dzisiejszej wsi Święta. Pierwotna nazwa powstałej wsi brzmiała Raddun potem Radunschen Berg. Trudno dostępny podmokły teren zahamował jednak na długo proces osadniczy tych ziem. Założona wieś podupada. W roku 1750 król pruski Fryderyk II nadaje ją generałowi von Stille, który sprowadza nowych kolonistów i nadaje jej nową nazwę Schwabach. Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1754 roku, kiedy to była własnością miasta Szczecin, a następnie Jana Christiana Schwanka. Następnie należała do rodzin Marquardt, Karola Fryderyka Juliusza Campa, Edwarda Schwinninga oraz Carla Theodora Gustava Kickebuscha. W początkach XX wieku wieś ponownie staje się własnością Szczecina.

Raduń rok 1925 ,fot. z kolekcji Wojciech Janda

Czytaj dalej „Raduń (do 1945 Schwabach)”

Łękinia (do 1945 Friedrichsdorf)

Wieś Łękinia leżała około 3 km na zachód od Klinisk Wielkich.

Wieś została założona w latach 1750/1751 przez Johann Friedrich Sydow, właściciela huty szkła koło Czarnej Łąki (Bergland)

W 1779 roku, mieszkało tu 20 rodzin. Ale już 1865 roku były to 72 rodziny w ilości 313 osób.

Wg spisu z 1905 roku mieszkało tutaj 209 mieszkańców. W roku 1925 mieszkało ich już tylko 149 z czego 87 mężczyzn i 67 kobiet, którzy zamieszkiwali 42 domy mieszkalne. Wszyscy mieszkańcy byli protestantami i należeli do parafii w Lubczynie.

W 1939 roku miejscowość liczyła 142 mieszkańców.

Od 1750 roku wieś należała do powiatu Saatzig. W 1815 roku po reformie administracyjnej miejscowość należała do powiatu Randow, a od 15.10.1939 do powiatu Naugard (Nowogard).

W okresie II wojny światowej częściowo zniszczona, po wojnie opuszczona i nie zamieszkana. Dziś praktycznie niewidoczne jej ślady, poza zniszczonym i zdewastowanym cmentarzem.

Czytaj dalej „Łękinia (do 1945 Friedrichsdorf)”