Tarnówko (do 1945 Lüttkenhagen)

Wieś jest położona przy drodze prowadzącej na Stargard, nad rzeką Wisełką, na Równinie Nowogardzkiej, w niewielkiej dolinie otoczonej przez wzgórza – drumliny. Istnieje także Gajówka o tej samej nazwie, która posiada osobny status niż wieś. Tarnówko Gajówka leży nieco bardziej na północ niż osada.

fot. Tarnówko z lotu ptaka- styczeń 2025- zdjęcia Michał Janda

Najstarsze ślady osadnictwa pochodzą z okresu kultury lateńskiej. Potwierdzają to znaleziska archeologiczne. Pierwsza nowożytna wzmianka o wsi pochodzi z wieku XV. Tarnówko zostało założone na planie ulicówki jako własność rodu von Petersdorf. W połowie XVIII wieku wieś została zastawiona, ale w roku 1763 została wykupiona przez Kurta Fryderyka von Petersdorf i została w rękach rodziny do 1928 roku.  W 1784 roku znajdowały się tutaj 2 folwarki, młyn wodny na Wisełką, 8 gospodarstw (w tym 4 pełnorolne) oraz 22 domy mieszkalne. Na północnym skraju wsi umieszczona była krochmalnia (Starkefabrik), ulokowana na miejscu dawnego młyna – obiekt ten należał do właściciela majątku. W czasie II wojny światowej została prawie całkowicie zniszczona. Pozostały jedynie ruiny kościoła oraz zabytkowy dwór z folwarkiem.

fot. Na widokówce widoczny kościół, szkoła oraz dwór. Widokówka z ODDZG „Żółty Domek” w Goleniowie

fot. Mapa Tarnówka z 1937 roku

fot. Dawny folwark dziś. Zdjęcie Wojciech Janda

Zabytkowy dwór, położony obok drogi do Tarnowa, został zbudowany w pierwszej połowie XIX wieku w stylu neoklasycystycznym. Jest to budynek murowany z elementami ryglowymi, założony na planie prostokąta. Ciekawe rozwiązania architektoniczne prezentują gzymsy oraz opaski wokół okien. Obecnie budynek został sprzedany i jest remontowany. Jedynie część południowo-zachodnia została przebudowana. Obok dworu znajdują się zaniedbane budynki gospodarcze (dawny folwark) oraz ogród i sad. Do domu prowadzi aleja kasztanowa, gdzieniegdzie ruiny dawnych cokołów parkanu oraz bramy wjazdowej. Drugim zabytkiem jest kościół z XV w. Obecnie pozostała tu jedynie kamienno-ceglana trójkondygnacyjna wieża, zwieńczona XIX-wieczną drewnianą nadbudówką oraz niewielkie fragmenty fundamentów kościoła. Na podwyższonym terenie okalającym znajdują się również stare nagrobki i krzyże żeliwne, świadczące o istnieniu w tym miejscu ewangelickiego cmentarza.

Link do artykułu o sprzątaniu cmentarza w Tarnówku: http://historia-zachodniopomorskie.pl/?p=1161

fot. Wieża kościoła dziś. Zdjęcie Michał Janda

Link do opisu kościoła: http://historia-zachodniopomorskie.pl/?p=4054

Liczba mieszkańców na przestrzeni lat:

1925 – 115 mieszkańców

2000 – 110 mieszkańców

fot. Mapa Tarnówka z 1922 roku

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *