Wieś leży około 3 km na wschód od Czarnogłów, 6,5 km na południe-południowy zachód od Golczewa, 6,5 km na wschód od stacji kolejowej Rokita.
W latach 30-tych XX wieku, na terenie wsi znaleziono topór krzemienny z epoki kamienia.
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z 1225 roku kiedy to wspominany jest rycerz Nikolaus z Böck. Wieś to stara siedziba rodu Flemmingów, którzy prawdopodobnie mieszkali tu od XIV wieku obok rodziny von Plötz. W roku 1380, udziały von Plötz nie są już wymieniane w związku z Böck. Od tego czasu miejscowość jest własnością von Flemmingów. Oprócz dwóch zamków, do których prawa własności przez długi czas posiadały wszystkie rody Flemmingów.
fot. Widokówka z 1934 roku. Widoczny na niej pałac, kościół, dwór i szkoła. Widokówka z kolekcji Wojciech Janda
W tym czasie wybudowano kilka rezydencji połączonych z folwarkami. W roku 1401 wymieniany jest Kurt von Flemming jako dziedziczny właściciel wioski, przy okazji sprzedaży Paatzig (Piaski Małe). W 1472 wymieniany jest Christian von Flemming z zamku w Böck. W 1466 r. Hans von Flemming, dziedziczny właściciel Buku, sprzedaje w dzierżawę wieś Benz (Benice).
fot. Plan wsi z 1939 roku.
W latach 1594/95 znajdowały się we wsi 3 siedziby rycerskie, bez rolników i chłopów małorolnych. W 1628 roku w każdym z udziałów znajdował się pasterz. Od połowy XVI wieku majątek był podzielony na trzy części, które zostały połączone w całość w latach 1758 i 1770. W 1776 roku na południe od Buku zbudowano gospodę. W 1780 roku znajdowały się w niej 3 gospodarstwa rolne, kuźnia i 7 domów. W kolejnych latach wioska się rozrastała. W 1870 r. było to lenno rycerskie, składające się z dwóch połączonych gospodarstw, mieszkało tu 9 drobnych właścicieli ziemskich, 3 gospodarstwa posiadające w sumie 2911 akrów, a cała wieś liczyła 145 mieszkańców. W 1939 roku właścicielem majątku był Kurd Graf von Flemming, znajdowały się tu dwa gospodarstwa dziedziczne o łącznej powierzchni 30 ha.
fot. Dwór z budynkiem dzierżawcy. Zdjęcie z kroniki Flemmingów
W 1939 roku we wsi mieszkało 282 osoby. Do wsi przynależała niedaleka osada Langendorf (Łęgno). Mieszkańcy wsi należeli do parafii w Włodzimierzu.
We wsi znajdował się wybudowany pod koniec XVI w., kościół ewangelicki – zniszczony po wojnie, pałac, dwór i szkoła. Do naszych czasów przetrwał tylko pałac. W pobliżu wsi zachowały się pozostałości dwóch zamków.
We wsi były dwa cmentarze. Pierwszy najstarszy z XVI w., znajdował się przy kościele, a drugi położony na wschód od wioski, założony w XIX w. Oba cmentarze dziś zniszczone, z kilkoma ocalałymi nagrobkami.
fot. Mapa wsi i okolic z przynależną do Buku wsią Langendorf. Mapa z 1941 roku
Tłumaczenie z języka niemieckiego Tomasz Wetta