Obecny budynek kościoła pochodzi z pierwszej połowy XVIII wieku. Możemy z całą pewnością możemy stwierdzić, iż jego historia jest dużo starsza. Wskazują na to chrzcielnica z XIII wieku oraz dzwony. Kościół konstrukcji szkieletowej, wypełnionej cegłą, na podmurowaniu z kamienia polnego.



fot. Kościół z lotu ptaka- zdjęcie Michał Janda
Kościół jest jednonawowy, zamknięty prostokątnie, z wyodrębnioną kwadratową wieżą drewnianą od zachodu. Wieża drewniana konstrukcji szkieletowej, wzmocniona kratownicami w kształcie krzyża św. Andrzeja, o ścianach zwężających się ku górze, cała odeskowana drewnem sosnowym. Okna kościoła i portal wejściowy o ościeżach neogotyckich ostrołukowych z początku XVIII wieku. Wnętrze kościoła przykrywa strop belkowy nagi, przy połączeniach z oczepem belki wsparte są na trójkątnych w formie mieczach. Zachowane neogotyckie wyposażenie: empora zachodnia z prospektem organowym, ławki o parapetach zdobionych motywem trójliścia, korpus ambony i ołtarz główny o wimpergowym zwieńczeniu.


Ołtarz główny wykonany w stylu neogotyckim z końca XIX wieku. Wykonany z drewna dębowego o wysokości 330 cm i szerokości 135 cm. Mensa w postaci prostokątnej płyty. Część środkową tworzy ostrołukowa blenda, u dołu podzielona na cztery lancetowe płyciny z trójlistnymi maswerkami, zamknięta wimpergą z żabkami i kwiatonem w zwieńczeniu oraz czterolistną rozetką w szczycie. Część środkowa flankowana dwiema szkarpami, zdobionymi lancetowymi blendami, zwieńczonymi sterczynami z kwiatonami. Dolna część ołtarza współczesna, podobnie jak obraz św. Stanisława Kostki.


Ambona wykonana w stylu neogotyckim z końca XIX wieku. Wykonana z drewna dębowego o wysokości 225 cm i średnicy korpusu wynoszącej 125 cm. Korpus ambony zamknięty pięcioma bokami ośmioboku, wsparty na ośmiobocznym filarze o profilowanej bazie. Prostokątne ścianki korpusu, podzielone listwą na dwie kwadratowe płyciny wypełnione czteroliściem i rozetą.


W kościele znajduje się empora chórowa, wykonana z drewna o płycinowej balustradzie, wsparta na dwóch słupach. Przetrwał prospekt organowy organów które znajdowały się w kościele. Były to organy Grüneberga o numerze 146. Analizując spis produkcji organów, można założyć iż zostały wykonane pod koniec XIX wieku.
Wokół kościoła w obrębie działki, znajduje się stary cmentarz ewangelicki, niestety bez żadnych ocalałych nagrobków. Jeszcze w roku 1968, znajdowały się na nim stare groby i nagrobki.
Na zewnątrz kościoła znajduje się granitowa chrzcielnica. Pochodzi z XIII – XIV wieku, wykonana w stylu romańskim szkoły zachodniopomorskiej. Czasza o wysokości 95 cm i średnicy fi 63 cm. Czasza jest o lekko wydłużonym owalnym kształcie, u podstawy ścięta prosto z wydrążonym zagłębieniem na wodę. W 1/3 wysokości czaszę opasuje wypukły wałek o półkolistym przekroju. Czasza jest ustawiona na trójbocznej stopie dorobionej w okresie późniejszym.


W wieży kościoła znajdowały się dwa dzwony:
- Odlany w 1561 roku przez Thomasa . Na dzwonie widniał napis:
„ ANNO 1561-GOTH-MI-TOMES BRWGMAN-MIT-GOTTES-HELP-I-T”
2 – Odlany w 1615 roku przez Roloffa Classena ze Szczecina
Do roku 1945 był kościołem filialnym, należącym do parafii w Buddendorf (Budno). Patronat nad kościołem, jak i jego fundatorem jest rodzina von Petersdorff . którzy przez większy okres historii wsi, byli jej właścicielami, a główną ich siedzibą był majątek w Budnie. Po zakończeniu II wojny światowej i przejęciu tych terenów przez administrację polską, kościół przejęli katolicy i został on poświęcony w tym obrządku w roku 1946. Dziś kościół również jest kościołem filialnym pw. św. Stanisława Kostki, należącym do parafii w Goleniowie w kościele pw. Matki Boskiej Nieustającej Pomocy.


Kościół kilkukrotnie remontowany. Po raz pierwszy w 1959 roku wykonano generalny remont. W roku 1976 przeprowadzono remont, polegający na odnowieniu elewacji i pomalowaniu wnętrza. Największy remont przeprowadzono w latach 2016 – 2020. Był to remont generalny, po którym kościół wygląda cudownie.

fot. Kościół po remoncie – rok 2025 -zdjęcie Michał Janda