Pierwotnie była to karczma/gospoda czy też jak dziś byśmy powiedzieli zajazd. Położona była na trakcie pocztowym łączącym Massow (Maszewo) z Naugard (Nowogard), który wcześniej był traktem królewskim. Położona była bardzo blisko ówczesnego jeziora Dolgen (jez.Długie)
Pierwsza wzmianka o nim pochodzi z 1554 roku, kiedy to ród von Petersdorff złożył skargę przeciwko Jürgenowi i Ägidiuszowi von Flemming z Matzdorfu (Maciejewa), którzy to mieli bez zgody i udziału Petersdoffów, mających 1/3 udziałów w Matzdorfie, wykarczować las nad jeziorem Pogrim (jez. Lechickie). Wynikiem tego procesu było prawdopodobnie to, że część wykarczowanego terenu pozostała w posiadaniu von Flemmingów, a inną część przyznano von Petersdorffom. Na części należącej do Flemmingów, prawdopodobnie w latach 1677-1688, Adam von Flemming założył Dolgenkrug, który następnie był wymieniany jako część majątku Flemmingów w Matzdorfie. Później krug przekształcono w folwark.

fot. Majątek Dolgenkrug w roku 1927. Zdjęcie ze zbiorów Wojciech Janda

fot. Mapa z 1905 roku na której zaznaczony jest majątek.
W 1825 roku folwark sprzedano Towarzystwu Młynarskiemu C.F. Busse. W 1872 roku w folwarku znajdował się budynek produkcyjny oraz budynek mieszkalny w którym mieszkało 20 osób. Wg opisu z roku 1927, był to jedynym tego typu w powiecie, posiadał bogato wyposażone wnętrze, a w jedno z pomieszczeń było przeznaczone na pamiątki z okresu wojen napoleońskich. Po 1945 roku folwark rozebrano. Dziś o tym iż znajdował się tam majątek, świadczą pozostałości fundamentów i murów.


fot. Miejsce w którym znajdował się majątek Dolgenkrug. Zdjecie Wojciech Janda

fot. Współczesna mapa z zaznaczonym miejscem, gdzie znajdował się majątek
W pobliżu w owym czasie funkcjonowały jeszcze dwa majątki: „Resehlschen Dolgenkaten ” i „Jakobsdorfschen Dolgenkaten”, nazwane tak na cześć dwóch członków rodziny. Resehlschen Dolgenkaten został 5 stycznia 1721 roku sprzedany przez Fryderyka Albrechta von Petersdorffa wdowie po Franzu Juliusie von Flemming. Ta z kolei 6 kwietnia 1727 roku, sprzedała go Johannowi Müllerowi z Massow, zachowując dla swoich dzieci prawo odkupu.
Z kolei Jakobsdorfschen Dolgenkaten został na 24 lata wydzierżawiony przez Otto Erdmanna i Henninga Christiana von Petersdorffów Juliusowi Gustavowi za 700 guldenów. Jednakże, zgodnie z protokołem z 18 lutego 1733 roku, swoje prawo do tego majątku przejął Jürgen Ludwig von Petersdorff, który 9 marca 1733 roku sprzedał je za 810 guldenów temu samemu Johannowi Müllerowi. W tym samym roku, Julius Gustav odkupił oba majątki: Resehlschen za 700 guldenów, a Jakobsdorfschen za 800 guldenów. Pierwszy z nich, często nazywany „małym Dolgenkaten”, pozostał przy majątku Matzdorf. Drugi, 16 lutego 1750 roku, został wykupiony przez Juliusza Gustawa za 1000 guldenów, jednak 28 marca 1776 roku został sprzedany Kurdowi Friedrichowi von Petersdorffowi z Großenhagen, którego synowie z kolei sprzedali go młynarzowi K. F. Busse.
W 1840 roku oba majątki Dolgenkaten zostały zlikwidowane, a ziemie włączono do folwarku Matzdorf.