Łozienica leży na skraju Puszczy Goleniowskiej, około 4 km na zachód od Goleniowa ,przy drodze w kierunku Lubczyny i niedaleko od drogi ekspresowej S-3.
Wieś powstała ona na osuszonych terenach podmokłych. Obszar, na którym powstała wieś, należał od XIV w. do posiadłości wiejskich Goleniowa. Był to teren podmokły, bagienny, o czym świadczy nazwa niemiecka Lotnitz Bruch. W końcu XVIII i początkach XIX wieku miasto szukając dodatkowych źródeł dochodu przeprowadziło tu prace melioracyjne i na uzyskanych gruntach uprawnych założyło jeden z większych swoich folwarków – Neuhof, o powierzchni 498 morgów. W 1874 r. istniały na tym terenie trzy folwarki – Neuhof I z 3 domami i 41 mieszkańcami; – Neuhof II z 1 domem i 9 ludźmi; – Neuhof III z 1 domem i 10 ludźmi.
Pod koniec stulecia utworzono tam także wieś Neuhof, powstałą na planie rzędówki przy drodze gruntowej, była to typowa wieś rolnicza, a dzierżawcą był H. Rodenwaldt. Gospodarstwo liczyło 151 ha ziemi, hodowano 67 sztuk bydła, 33 świnie i 8 koni. We wsi znajdował się zespół folwarczny oraz wyrobisko piasku.
Po r. 1945 wieś była długo niezasiedlona, opuszczona, uległa częściowemu zniszczeniu, podobny los spotkał folwark, na terenie którego w późniejszym czasie utworzono dokonując wielu przebudowań tuczarnię. W pierwszych latach powojennych wieś przejściowo nazywała się Jankowo a od lat sześćdziesiątych nosi nazwę Łozienica. Potocznie obydwie nazwy funkcjonują obok siebie nawet do dzisiaj.
Obecnie w okolicach wsi funkcjonuje świetnie rozwijający się Goleniowski Park Przemysłowy ,którego działalność rozpoczęła się na przełomie 2003/2004 roku .
Liczba mieszkańców na przestrzeni lat:
1929- 114 mieszkańców
2000- 60 mieszkańców
2009- 65 mieszkańców
fot. Mapa Łozienicy przed 1945 rokiem
