Śmięć ( do 1945 roku Schminz )

Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z roku 1318, kiedy to występowała pod nazwą Smyntz. Znajdowała się na północ od Czarnocina.

Wioska była położona na piaszczystej wyspie w środku wrzosowisk, w pobliżu laguny. W 1594 roku Schmintz należał do dóbr klasztornych, wzmiankowany jest także jako „Schmintz Ort”. W obu przypadkach są to łąki, których plony można było przenosić jedynie zimą poprzez lód. W 1729 roku narodził się plan hodowli krów mlecznych w pobliżu wsi. W roku 1736 oczyszczono moczary i utworzono hodowlę bydła oraz wybudowano folwark holenderski Schminz.

fot. Zabudowania wsi przed 1945 rokiem. Zdjęcie E-bay

W 1749 założono dzierżawę krów koło Schminz przez Erdmanna Joachima von Paulsdorfa. W 1780 folwark holenderski posiadał powierzchnię 260 arów i 1 domostwo. W latach 1788 do 1811 była to osada jednorodna. W 1811 roku własność Hermanna Castner. W 1828 roku własność syna Hermanna, porucznika Wilhelma Castner. Od 1835 roku w rękach barona Theodora Georga von Puttkamer. . W roku 1870 majątek i wieś miały powierzchnię 1641 arów i mieszkało tu 154 mieszkańców. Na terenie wsi znajdował się majątek w 1910 roku należący do niejakiego Fuchs.

fot.Projekt domu zarządczego z dobudowanym domem pasterskim.  Rysunek mistrza architekta J. G. Damesa, 1750. Archiwum Państwowe w Szczecinie

fot.Projekt domu administratora.  Rysunek mistrza architekta J. G. Damesa 1750. Archiwum Państwowe w Szczecinie

Polską nazwę Śmięć, ustalono urzędowo rozporządzeniem Ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 1 lipca 1947 roku. Jednocześnie funkcjonuje również nazwa Śmieć na obiektach fizjograficznych w Państwowym Rejestrze Nazw Geograficznych, którą to nazwano pobliską łąkę, a pobliski kanał: Kanałem Śmieciowym.

Po 1945 roku, wieś nie została zamieszkana, a zabudowania zostały rozebrane. Dziś pozostały po wsi nieliczne fundamenty i zdziczałe drzewa owocowe.

Obecnie są to użytki ekologiczne finansowane z programu Natura 2000,na których wypasane są dzikie krowy i konie.

fot. Mapa Śmięć z 1940 roku

Tłumaczenie z języka niemieckiego: Tomasz Wetta

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *