Wieś leży na Równinie Nowogardzkiej i skraju Równiny Goleniowskiej oraz Puszczy Goleniowkiej, przy drodze krajowej nr 6, ok. 7 km na północny wschód od Goleniowa.
Pierwsza wzmianka o Glewicach jest datowana na XV wiek. Uwieczniana jest na wczesnych mapach, między innymi Lubinusa z 1618 roku, gdzie występuje nazwa Gleves, jak i na mapie z 1762 roku z planu bitwy pod Sargelow (Czarnogłowy) pod nazwą Glevis.
fot. Glewice – widok od drogi S-6. Zdjęcie Michał Janda
fot. Glewice na mapie z okresu bitwy pod Sergelow. Zdjęcie wykonane z oryginalnej mapy ze zbirów Wojciech Janda
Wieś została założona na planie owalnicy jako własność kościelna. W 1534 roku, po reformacji na Pomorzu nastąpiła sekularyzacja i przekazanie tym samym wsi domenie w Nowogardzie. Pod koniec XVIII wieku powstał folwark, który jednak szybko uległ likwidacji. W XIX wieku znajdował się tutaj wiatrak, kościół, kuźnia, 10 dużych gospodarstw chłopskich, 32 domy, 2 budynki przemysłowe: wiatrak znajdujący się po północno -zachodniej stronie wsi (wiatrak wyburzono po 1945 roku) i kuźnia. W 1874 roku w Glewicach mieszkało 266 osób, znajdowało się 37 domów mieszkalnych i 49 gospodarstw domowych. Do wsi należało 3500 mórg ziemi. W latach 1924-25 istniało tutaj 9 dużych gospodarstw chłopskich o wielkości od 36 do 111 ha.
fot. Glewice w latach 30-tych XX wieku. Widoczny staw w centrum wsi, zajazd Heldenkrug i szkoła. Widokówka z kolekcji Tomasz Wetta
We wsi znajduje się zabytek chroniony prawem kościół pw. św. Stanisława Biskupa szachulcowy z 1789 roku. Świątynia to budynek o konstrukcji salowej, posiada spadzisty dach, jedną kondygnację oraz wieżę dzwonną.
fot. Glewice w latach 30-tych XX wieku. Widoczny kościół, zajazd Heldenkrug. Widokówka z kolekcji Tomasz Wetta
Wieś zachowała układ przestrzenny z nawsiem. Obecna zabudowa wsi pochodzi głównie z początków XX wieku (stare chałupy ryglowe i murowane). Znajduje się tutaj również wiele nowo wybudowanych domów. Większość zagród prezentuje układ budownictwa wiejskiego rolników bogatych (w 1939 r. najbogatszym gospodarzem był Herman Mergenthal mający 111 ha) i średniorolnych. W latach 1945-46 wieś przejściowo nazywała się Gliwice i Wołynianka. Od 1947 używana jest nazwa Glewice.
fot. Budynek mieszkalny w Glewicach – rok 1949. Zdjęcie z kolekcji Wojciech Janda, zakupione na www.fotomemoria.pl
fot. Mapa Glewic z 1929 roku
fot. Glewice na mapie Lubinusa